Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Δάσος...μικροσκοπικό

Η ζωή στην επαρχία (ειδικά σε περιοχές ιδιαίτερα τραχείες γεωγραφικά), όταν τη βλέπεις κυνικά και χωρίς ρομαντισμούς, απογοητεύει από την έλλειψη λογικής και συνεννόησης. Απορεί κανείς τι να περιμένουμε από τη συνοίκηση στις μεγάλες πόλεις, από την πολυδαίδαλη κρατική γραφειοκρατία κ.α.π., όταν ένας μικρός τόπος δεν μπορεί να μπει σε τάξη, να βρει άκρη....   Αυτές οι σκέψεις με τριγυρίζουν, όταν αντιμετωπίζω βλακεία και στενομυαλιά (και μικροψυχία, μυωπική αντίληψη, αναισθησία ...) "γειτόνων"- μια χαρά ανθρώπων (σχετικά) πριν από μια δεκαετία περίπου. Και δε με πολυνοιάζει, γιατί δεν "επενδύω" στην περιοχή: ο χρόνος ήδη μετρά αντίστροφα˙ πώς πέρασαν κιόλας δύο μήνες; Και πάλι προβληματίζεται κανείς για το μέλλον μιας περιοχής, των πιο λογικών κατοίκων της, της καθημερινότητας, την οπισθοδρόμηση...

Το καλύτερο αντίδοτο σε όλα αυτά το βρίσκω στο δάσος. Μονοπάτια, δέντρα, παιχνίδισμα των ακτίνων του ήλιου, των πουλιών, των φύλλων, μανιτάρια, άνθη, βρύα, ήχοι του ξύλου, της δροσιάς, του ανέμου. Με το ξύλινο αυτοσχέδιο μαγκούρι και τη φωτογραφική ανα χείρας (άντε και καλάθι για τα καλούδια της φύσης) απολαμβάνει κανείς αναζωογονητικό περπάτημα.
Η αρωματική -και αγαπημένη- Hygrocybe russocoriacea





Και η φύση δε σε αφήνει χωρίς ένα δώρο...
*
Και μια φετινή ενασχόληση, που ίσως δεν τελεσφορήσει, αλλά σίγουρα ανοίγει ένα νέο κόσμο και αποτελεί ευκαιρία για νέες γνώσεις ή έστω δεξιότητες: μικροσκόπιο- από το δάσος στο πλακίδιο (μυκητολογική μικροσκοπική εξέταση). Ομολογώ ότι οι προσδοκίες ήταν λίιιγο πιο... αισιόδοξες να τις πω; Πάντως, οφείλω να καταθέσω ότι θεωρώ τη διαδικασία πολύ ευχάριστη, διασκεδαστική και ο ενθουσιασμός μου (ειδικά την πρώτη φορά) ήταν έκδηλος- χαίρομαι με λίγα και απλά πράγματα... 

από το σποριοαποτύπωμα...
στο  μικροσκόπιο (μικρή μεγέθυνση)

Οφείλω εδώ να ευχαριστήσω έναν εξαιρετικά προσηνή και φιλικό συνάδελφο, τον Ν.Κ., που χωρίς να με γνωρίζει από πριν πολύ εύκολα και αφειδώλευτα προσφέρει τα βασικά εργαλεία (το εργαστήριο και το μικροσκόπιο!), τις γνώσεις, το χρόνο του. Η μία και πλέον ώρα που σκαλίζουμε το μικροσκόπιο είναι - μπορώ να πω- διασκεδαστική (θα μπορούσαμε να κόψουμε και εισιτήρια!). Πρόκειται για μια ανοιχτή και ειλικρινή συνεργασία (σπάνια τη συναντώ στον καθηγητικό χώρο).   
 *
Μερικές τέτοιες ευχάριστες εκπλήξεις προκύπτουν φέτος και στο χώρο της δουλειάς (χώρος συναλλαγής με κοινό) : επικοινωνία με διάφορους ανθρώπους που βρίσκουν έναν απλό συνομιλητή, μια φιλική (ενίοτε και παρήγορη) κουβέντα, μια καλημέρα, μια απλή συζήτηση˙ η ελάχιστη επικοινωνία που εμπεριέχει - έστω επιφανειακή αλλά ταυτόχρονα και ουσιαστική-  εγκαρδιότητα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μπορείτε να σχολιάσετε κόσμια και όχι εντελώς ανώνυμα (με κάποιο διακριτικό). Σχόλια κακόβουλα θα διαγράφονται.