Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Δάσος...μικροσκοπικό

Η ζωή στην επαρχία (ειδικά σε περιοχές ιδιαίτερα τραχείες γεωγραφικά), όταν τη βλέπεις κυνικά και χωρίς ρομαντισμούς, απογοητεύει από την έλλειψη λογικής και συνεννόησης. Απορεί κανείς τι να περιμένουμε από τη συνοίκηση στις μεγάλες πόλεις, από την πολυδαίδαλη κρατική γραφειοκρατία κ.α.π., όταν ένας μικρός τόπος δεν μπορεί να μπει σε τάξη, να βρει άκρη....   Αυτές οι σκέψεις με τριγυρίζουν, όταν αντιμετωπίζω βλακεία και στενομυαλιά (και μικροψυχία, μυωπική αντίληψη, αναισθησία ...) "γειτόνων"- μια χαρά ανθρώπων (σχετικά) πριν από μια δεκαετία περίπου. Και δε με πολυνοιάζει, γιατί δεν "επενδύω" στην περιοχή: ο χρόνος ήδη μετρά αντίστροφα˙ πώς πέρασαν κιόλας δύο μήνες; Και πάλι προβληματίζεται κανείς για το μέλλον μιας περιοχής, των πιο λογικών κατοίκων της, της καθημερινότητας, την οπισθοδρόμηση...

Το καλύτερο αντίδοτο σε όλα αυτά το βρίσκω στο δάσος. Μονοπάτια, δέντρα, παιχνίδισμα των ακτίνων του ήλιου, των πουλιών, των φύλλων, μανιτάρια, άνθη, βρύα, ήχοι του ξύλου, της δροσιάς, του ανέμου. Με το ξύλινο αυτοσχέδιο μαγκούρι και τη φωτογραφική ανα χείρας (άντε και καλάθι για τα καλούδια της φύσης) απολαμβάνει κανείς αναζωογονητικό περπάτημα.
Η αρωματική -και αγαπημένη- Hygrocybe russocoriacea





Και η φύση δε σε αφήνει χωρίς ένα δώρο...
*
Και μια φετινή ενασχόληση, που ίσως δεν τελεσφορήσει, αλλά σίγουρα ανοίγει ένα νέο κόσμο και αποτελεί ευκαιρία για νέες γνώσεις ή έστω δεξιότητες: μικροσκόπιο- από το δάσος στο πλακίδιο (μυκητολογική μικροσκοπική εξέταση). Ομολογώ ότι οι προσδοκίες ήταν λίιιγο πιο... αισιόδοξες να τις πω; Πάντως, οφείλω να καταθέσω ότι θεωρώ τη διαδικασία πολύ ευχάριστη, διασκεδαστική και ο ενθουσιασμός μου (ειδικά την πρώτη φορά) ήταν έκδηλος- χαίρομαι με λίγα και απλά πράγματα... 

από το σποριοαποτύπωμα...
στο  μικροσκόπιο (μικρή μεγέθυνση)

Οφείλω εδώ να ευχαριστήσω έναν εξαιρετικά προσηνή και φιλικό συνάδελφο, τον Ν.Κ., που χωρίς να με γνωρίζει από πριν πολύ εύκολα και αφειδώλευτα προσφέρει τα βασικά εργαλεία (το εργαστήριο και το μικροσκόπιο!), τις γνώσεις, το χρόνο του. Η μία και πλέον ώρα που σκαλίζουμε το μικροσκόπιο είναι - μπορώ να πω- διασκεδαστική (θα μπορούσαμε να κόψουμε και εισιτήρια!). Πρόκειται για μια ανοιχτή και ειλικρινή συνεργασία (σπάνια τη συναντώ στον καθηγητικό χώρο).   
 *
Μερικές τέτοιες ευχάριστες εκπλήξεις προκύπτουν φέτος και στο χώρο της δουλειάς (χώρος συναλλαγής με κοινό) : επικοινωνία με διάφορους ανθρώπους που βρίσκουν έναν απλό συνομιλητή, μια φιλική (ενίοτε και παρήγορη) κουβέντα, μια καλημέρα, μια απλή συζήτηση˙ η ελάχιστη επικοινωνία που εμπεριέχει - έστω επιφανειακή αλλά ταυτόχρονα και ουσιαστική-  εγκαρδιότητα...

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

μανιταρομαγειρέματα

Κρύος σχετικά καιρός, αντάρα (σχεδόν παραμυθένιο σκηνικό).
Μαγειρέματα με ό,τι δίνει η φύση... (ε, βάζουμε και κάτι από την υπεραγορά!)
μοσχαράκι με "τρομπέτες"  και κυδώνι
 Η πίτα με το χειροποίητο φύλλο
προ φούρνου
μετά το ψήσιμο και το κόψιμο...
Και ένα επιδόρπιο με κρέμες καστάνου (λευκή και σοκολά)
και μαρόν γλασέ για στόλισμα...

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

28η Οκτωβρίου 1940

Έλλην Μαχητής, Καλπάκι Ηπείρου

Μέρα βροχερή, όχι ιδιαίτερα κρύα (για τα δεδομένα της περιοχής), ωστόσο η επετειακή ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι επιβάλλει τη ζεστασιά του τζακιού, της θράκας...
Η τοπική παρέλαση ακυρώθηκε λόγω βροχής, η παρακολούθηση της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, όμως, μας αποζημίωσε με τη συγκίνηση που προξένησε με τα λόγια του παλικαριού- χειριστή από το κόκπιτ του πολεμικού αεροσκάφους της επίδειξης: " Κρατήστε το κεφάλι ψηλά !".  Και παρακολούθηση επετειακών εκπομπών, όπως αυτή για τον Δ. Κασλά του ηρωικού υψώματος 731 "μέχρις εσχάτων"...
*
Το βουνό με αντάρα και χιονάκι πασπαλισμένο,
 το δάσος με νεραϊδένια ατμόσφαιρα,
 Φαγητό μπροστά στο τζάκι, στη φλοκάτη: πόσα απολαμβάνουμε 
χάρη σε τόσους που στερήθηκαν...

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

26 Οκτωβρίου

Περνάει κι αυτός ο μήνας...
Του Αγίου Δημητρίου σήμερα
Πρωτάτο
(πηγή)
... και ευκαιρία για μια βόλτα με λίγο κρύο και αρκετή ομίχλη.


Amanita phalloides: θανατηφόρο μανιτάρι
(οι πρόσφατοι θάνατοι οφείλονται σε αυτό), γεμάτα τα δάση!
Επιστροφή για φαγητό και συμμάζεμα.



Διαστημικό...
Και λίγο κατσικίσιο γάλα που είχε μείνει έγινε γιαούρτι:
στραγγιστό...

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Βόλτα...

Ο καιρός κρύωσε, το πρώτο χιόνι πασπάλισε την κορυφή στα 2.315 μ.
Για ψαρόσουπα ζεστή το πάει...
σαλάτα ζεστή
Και μια έξοδος στο δάσος για χαλάρωση, μετά από τις χτεσινές έντονες βροχές.
Είναι τόσο όμορφα... Εικόνες οικείες και απρόσμενες, χρώματα, μυρωδιές, ήχοι και αρκετή υγρασία.


Και ένας απρόσμενος συνοδοιπόρος...πετάχτηκε!
Και ένα εξαιρετικό εύρημα! Cantharellus cinereus!
 Το δάσος είναι πάντα γενναιόδωρο, φτάνει να μην το απογυμνώνει εντελώς κανείς προκειμένου να κορέσει την απληστία του.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Γλυκιά τριάδα

Η ψυχρή εισβολή δεν έφερε και κανένα φοβερό κρύο αλλά βαριά σύννεφα και βροχή.
Και ξαφνικά, μια έξοδος στο μπαλκόνι και να το πρώτο χιόνι να έχει πασπαλίσει ήδη περιφερειακό ύψωμα πολύ κοντά στην επαρχιακή πόλη...

Ψησίματα, λοιπόν, για να ζεσταθεί και το σπίτι!
φούρνος επί τρία (για οικονομία και ποικιλία)
κέικ πορτοκάλι νηστίσιμο
(πολύ και απρόσμενα καλό)
...και σε φέτα (για το βραδινό ζεστό κατσικίσιο γάλα)
ρεβανί ή ραβανί  (αρτύσιμο)
αφρατούλι...
Και η υπέρτατη συνταγή: σε πολλά ξένα ιστολόγια κυκλοφορεί.
Τρεις στρώσεις σε ένα γλυκό με ένα μίγμα!
Το κάτω λεπτό στρώμα βάσης, στη μέση κρεμώδης υφή και πάνω αφράτο
(αν και ψιλό) κέικ! Το έψησα μάλλον λίγο παραπάνω, αλλά είναι εξαίσιο...!