Λίγο πριν

την τυπική είσοδο της  νέας χρονιάς,
ευχές και ελπίδες...

για το 2015

Καλά Χριστούγεννα

... από την ηλιόλουστη Πρωτεύουσα, το Άστυ.

Ευχές για καλύτερες μέρες, προκοπή
και καλύτερη πορεία...

Και οι αντίστοιχες ευχές από το φιλο...λογικό.

Κλεινόν άστυ

(μετά από πολλά...επιτέλους!)

Αθήνα, ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι... (Κ.Παλαμάς)
Ιερός Βράχος Ακροπόλεως.

Ατμόσφαιρα

...εορταστική, μετά από δύο χρόνια.

Το φυσικό δεντράκι με τα στολίδια του :
κλαδάκι από Ruscus aculeatus.

 Τα απαραίτητα γλυκά:
κουραμπιέδες, μελομακάρονα, μπισκότα (μπαχαρικών, βουτύρου, φουντουκιού).

Ευχές για Καλά Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα (όλο το Δωδεκαήμερο).
Η επόμενη ανάρτηση από τα πάτρια...

Ίδια

Η καθημερινότητα: τόσο ίδια, τόσο διαφορετική, καθόλου βαρετή...

σταφιδοψωμάκι (για τη βόλτα)

σαρακατσάνικες καλύβες

Και μαγειρέματα (μεσημεριανό-βραδινό)...

μανιταροραβιόλες

*
50ή ανάρτηση

Ορίζοντας...

(αγιο) Νικολοβάρβαρα

Οι πρώτες γιορτές του Δεκεμβρίου είναι τα Νικολοβάρβαρα, οι μεγάλες αλλεπάλληλες γιορτές των Αγίων Βαρβάρας (στις 4), Σάββα του Ηγιασμένου (στις 5) και Νικολάου (στις 6). Η λαϊκή παράδοση λέει σχετικά: "Η Αγια-Βαρβάρα βαρβαρώνει (ενν. το κρύο), ο Άι-Σάββας σαββανώνει (χιόνι) και ο Άι-Νικόλας παραχώνει."

*

Πράγματι ο καιρός χάλασε λίγο, αλλά οι μέρες είναι πολύ καλές - και με διαστήματα ηλιόλουστα.

Βόλτα στο δάσος για βαθιές ανάσες...

Νοτισμένη φύση

ευσκιόφυλλο μονοπάτι

ίχνη παλαιών : αλώνι (νομίζω)

ποτάμι ομίχλης

το δάσος στολίζεται φωσφόρα και πυρφόρα

με γαίαστρα...

ή στα άσπρα (Hydnum albidum)

και φιλέματα- δώρα του δάσους

*
Μαγειρέματα:

κονσομέ ψαριού

λουκουμάδες προς τιμήν της αγίας Βαρβάρας,
προστάτιδας του Πυροβολικού

*
Και ο τελευταίος κουραμπιές της δοκιμαστικής δόσης καταναλώθηκε.
(καλά, τώρα μένουν τα μελομακάρονα...)

Και εβδομαδιαία ψησίματα, ψωμί :

αναπιασμένο προζύμι και τελικά ζυμάρι

πρώτο ανέβασμα

πλάσιμο

μετά το ξεφούρνισμα

Δεκέμβρης...

Ούτε τόσο κατηφής, ούτε ιδιαίτερα κρύος (μέχρι στιγμής).

Ωραίες ώρες οι πρώτες του, ενδιαφέρουσες αν μη τι άλλο...

Και πάντα η βαθιά ανάσα στο δάσος.

*

μανιταρομπουκέτο

Και άλλο ένα...

σε μια κουπαστή, έξω από τη δουλειά!

Και επίσκεψη για επαγγελματικούς λόγους σε γειτονικό χωριό:
βιβλία για τα χαριτωμένα τρυφερά μαθητούδια και
ευκαιρία να δούμε από μέσα το νερόμυλο (λειτουργεί μόλις τρεις μέρες!).

Και μερικά μαγειρέματα:

Παντσέτες μαριναρισμένες, ταλαγάνι σαγανάκι, πατάτες, λάχανο.

Μανιταροπιτάκια & ταλαγανοπιτάκια (με πορτοκαλοζύμη κυπριακή)

*

Και σήμερα το πρωί παρέα με τις δασικές φλύαρες δροσοσταλίδες

(αύριο τα υπόλοιπα...).

1η του μηνός

Καλό μήνα Δεκέμβριο : ο δέκατος -σύμφωνα με το όνομά του- ο δωδέκατος και τελευταίος στο ημερολόγιό μας, το χειμερινό ηλιοστάσιο, τα Χριστούγεννα, η παγωνιά...

*

Και ένα ποιητικό χάρισμα:
 Μ. Αναγνωστάκη  "Ο Ουρανός"

Πρῶτα νὰ πιάσω τὰ χέρια σου
Νὰ ψηλαφίσω τὸ σφυγμό σου
Ὕστερα νὰ πᾶμε μαζὶ στὸ δάσος
Ν᾿ ἀγκαλιάσουμε τὰ μεγάλα δέντρα

Ποὺ στὸν κάθε κορμὸ ἔχουμε χαράξει
Ἐδῶ καὶ χρόνια τὰ ἱερὰ ὀνόματα
Νὰ τὰ συλλαβίσουμε μαζὶ
Νὰ τὰ μετρήσουμε ἕνα-ἕνα
Μὲ τὰ μάτια ψηλὰ στὸν οὐρανὸ σὰν προσευχή.

Τὸ δικό μας τὸ δάσος δὲν τὸ κρύβει ὁ οὐρανός.

Δὲν περνοῦν ἀπὸ δῶ ξυλοκόποι.

Τέλος του μήνα

Γιατί κάθε τέλος είναι μια αρχή...

Τέλος φθινοπώρου με μια εξαίσια εικόνα της Αλεξάνδρας Τσίγκου (2014)

Οπώρα 

(η φθινοπωρινή αρχαία κόρη)

*

Μνήμη του αγίου Ανδρέου (του αποστόλου με το ελληνικό όνομα, του επονομαζόμενου και Πρωτοκλήτου από την παράδοση). Κήρυξε και σε Πόντο, Μ.Ασία και έφτασε και στην Αχαΐα (Πάτρα), όπου και θανατώθηκε (κατά παράδοση με χιαστό σταυρό). 

πηγή

Θρυλείται ότι πέρασε και από την Κύπρο, όπου αγκυροβόλησε στο επονομαζόμενο ακρωτήρι του αγίου Ανδρέα, το ανατολικότερο άκρο της Καρπασίας. Το λείψανό του μεταφέρθηκε στη Βασιλίδα των Πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, καθώς θεωρείται πρώτος επίσκοπος Βυζαντίου, άρα ιδρυτής της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, η οποία έχει σήμερα τη θρονική εορτή της. Εκλάπη η κάρα του κατά την α΄άλωση της Πόλης από τους Φράγκους (1204) και επεστράφη το 1964 στην Πάτρα! Μέρα εορτασμών για την Πάτρα, όπου είναι πολιούχος και ο ναός του είναι ο μεγαλύτερος των Βαλκανίων. Τον τιμούν κατά παράδοση πολύ και οι Ρώσοι ορθόδοξοι.

(φωτό Ι.Μ. Πατρών)

Επίσης τιμάται και στη Σκωτία, που υιοθέτησε τον χιαστό σταυρό στη σημαία της και έδωσε το όνομα του αγίου στο σημαντικό πανεπιστήμιό της (St. Andrews).

Και, βέβαια, θα πανηγύριζε και η μαρτυρική μονή του Αγίου Ανδρέου (αποκαθίσταται) στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο της Κύπρου.

πηγή φωτογραφίας