Γιατί κάθε τέλος είναι μια αρχή...
Τέλος φθινοπώρου με μια εξαίσια εικόνα της Αλεξάνδρας Τσίγκου (2014)
Οπώρα
(η φθινοπωρινή αρχαία κόρη)
*
Μνήμη του αγίου Ανδρέου (του αποστόλου με το ελληνικό όνομα, του επονομαζόμενου και Πρωτοκλήτου από την παράδοση). Κήρυξε και σε Πόντο, Μ.Ασία και έφτασε και στην Αχαΐα (Πάτρα), όπου και θανατώθηκε (κατά παράδοση με χιαστό σταυρό).
 |
| πηγή |
Θρυλείται ότι πέρασε και από την Κύπρο, όπου αγκυροβόλησε στο επονομαζόμενο ακρωτήρι του αγίου Ανδρέα, το ανατολικότερο άκρο της Καρπασίας. Το λείψανό του μεταφέρθηκε στη Βασιλίδα των Πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, καθώς θεωρείται πρώτος επίσκοπος Βυζαντίου, άρα ιδρυτής της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, η οποία έχει σήμερα τη θρονική εορτή της. Εκλάπη η κάρα του κατά την α΄άλωση της Πόλης από τους Φράγκους (1204) και επεστράφη το 1964 στην Πάτρα! Μέρα εορτασμών για την Πάτρα, όπου είναι πολιούχος και ο ναός του είναι ο μεγαλύτερος των Βαλκανίων. Τον τιμούν κατά παράδοση πολύ και οι Ρώσοι ορθόδοξοι.
 |
| (φωτό Ι.Μ. Πατρών) |
Επίσης τιμάται και στη Σκωτία, που υιοθέτησε τον χιαστό σταυρό στη σημαία της και έδωσε το όνομα του αγίου στο σημαντικό πανεπιστήμιό της (St. Andrews).
Και, βέβαια, θα πανηγύριζε και η μαρτυρική μονή του Αγίου Ανδρέου (αποκαθίσταται) στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο της Κύπρου.
 |
| πηγή φωτογραφίας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να σχολιάσετε κόσμια και όχι εντελώς ανώνυμα (με κάποιο διακριτικό). Σχόλια κακόβουλα θα διαγράφονται.