Φουσκώνει...

το νέο προζύμι

Το είχα κάνει και παλιότερα, πόσω μάλλον τώρα που η ποιότητα του εδώ ψωμιού δεν με ικανοποιεί και βρίσκω το αγαπημένο μου αλεύρι σε πεντόκιλα: ζυμώνω τακτικά το ψωμί μου (αποθηκεύω και στην κατάψυξη), φυσικά με δικό μου προζύμι. Ακούγεται περιττά κουραστικό, αλλά πραγματικά αν μπει στη ροή της καθημερινότητας, δεν είναι και τόσο φοβερό!
Νέα φουρνιά...

το αναπιασμένο προζύμι ζυμώθηκε : πρώτο φούσκωμα

πλάσιμο και δεύτερο φούσκωμα :
τέσσερα καρβελάκια και τέσσερα σταφιδοψωμάκια.

Ψήσιμο

δαγκώθηκε στα κλεφτά...

αλμυρά και γλυκά πιτάκια
(τυροπιτάκια και μαρμελαδοπιτάκια με κοινή πορτοκαλένια λαδοζύμη)

και ένα τηγανόψωμο με τυρί

Για γεύμα σήμερα:

Μανιταροχ(ι)ουνκιάρ μπεγιέντι!

Και για επιδόρπιο:

Μοριακή μους σοκολά ! Με σοκολάτα και νερό...

(και : λίγο μέλι, ζάχαρη, ξύσμα πορτοκάλι και μαστίχα)

το υγρό μίγμα σε ανησυχεί στην αρχή...

... μετά από αρκετά λεπτά ωστόσο πήζει σε αφράτη μους!