Επιτέλους!

Κλασσική απογευματινή βόλτα στο δάσος για αποφόρτιση και βαθιά ανάσα...

Και στο ίδιο αγαπημένο μέρος μια αναπάντεχη συνάντηση:

Scutiger pes-caprae, 

το μανιτάρι-θρύλος για μένα. 

Σε όχι και τόσο καλή κατάσταση, αλλά θα το αναγνώριζα οπουδήποτε. 

Χαρά απερίγραπτη (ένα είδος μου μένει τώρα...).

Άλλο ένα ωραίο : Cantharellus cinereus

Σε νέο μέρος που δεν είχα επισκεφτεί...

Αρχίζει να σουρουπώνει...

Το μονοπάτι δεν φαίνεται καθαρά. Έχει αρχίζει να σκοτεινιάζει...

Καλό βράδυ...