απλωμένος

... τραχανάς. 

Θα μπορούσε να είναι και απάντηση σε κακαντρεχή (μην πω χαζά) σχόλια!

Μυρίζουν ωραία, στέγνωσαν ομαλά.

κόκκινος, νηστίσιμος

και ο ξινός.

Κουσκούς

      Όχι, δεν πρόκειται για κουτσομπολιό, αλλά για γνωστό ζυμαρικό (κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και σε προσφυγικές περιοχές), πολύ αγαπημένο. Η συνταγή γνωστή- σαν τις δικές μας χυλοπίτες- ωστόσο το σχήμα κάνει και διαφορετική και τη γεύση. Απαιτείται ειδική ξύλινη σκάφη (κουσκουσέρα και το ειδικό κόσκινο με τις τρύπες) για την πιο εύκολη παρασκευή του, που είναι αρκετά χρονοβόρα και κουραστική όμως, όπως όλα τα παλαιά και χειροποίητα. Ελλείψει σκάφης και επειδή ήθελα να δοκιμάσω, φτάχτηκε μια μικρή ποσότητα. Είχε ενδιαφέρον. Στέγνωσαν εύκολα και αποθηκεύτηκαν.

Ετοιμάστηκαν και μερικές μακριές χυλοπίτες/λαζάνια με την υπόλοιπη ζύμη (καταναλώθηκαν φρέσκιες), αφού ήταν ανώφελο να σχηματιστούν μία-μία και άλλες μπιλίτσες.

οι φρέσκιες χυλοπίτες στεγνώνουν λίγο (είναι κάπως πιο χοντρές)

με τη σάλτσα και το ξερό ανθότυρο

η σάλτσα ντομάτα-λουκάνικο

Για επιδόρπιο μερικές κρεπούλες (υλικά ίδια!) -
γέμιση με μαρμελάδα κράνο (υπόξινη) και πραλίνα, αγαπημένος συνδυασμός.

Μαγειρέματα

Διάφορα μαγειρέματα περασμένων ημερών...

Ορεκτικά :

Αλοιφή πιπεριάς-φέτας

το κριθαροκούλουρο με τσαλαφούτι κλπ.

γαυράκι και μελιτζάνες στο τηγάνι

στο πιάτο

γαυράκι με κρεμμύδια, πατάτες, ντοματούλα λαδορίγανη

Ένα ιδιότυπο πιάτο : παστίτσιο και μουσακάς. Μακαρόνια (Νο5),
σάλτσα λουκάνικο, μελιτζάνες πάνω στρώση και μπεσαμέλ-χουνκιάρ
(= με σάρκα μελιτζάνας ψητής)

προ φούρνου...

... και στο πιάτο.

Και επιδόρπια...

από την τούρτα της Ρ.

αγαπημένα "τρουφάκια"

ψωμί

Κάθε 15ήμερο (τώρα που έχω το δικό μου προζύμι) έχουμε ζύμωμα.

Αυτή τη φορά και με κρίθινο αλεύρι, εκτός από το κίτρινο σκληρό- 

δεν το κοσκίνισα, με το πίτουρό του. Είναι πολύ γευστικό.

οι δύο ζύμες μετά το ανάπιασμα και το πρώτο φούσκωμα :
αριστερά με το κίτρινο αλεύρι και δεξιά και με το κρίθινο

οι δύο κρίθινες φρατζόλες

κι ένα κριθαροκουλούρι (με τυρί)

το σταρένιο καρβελάκι έτοιμο για φούρνισμα

 

 Αφού ήταν ανοιχτός ο φούρνος, ψήθηκε και ένα κεκάκι φρουτώδες...

με γλάσο λευκής σοκολάτας

για τον απογευματινό καφέ...

Επιτέλους!

Εντελώς αναπάντεχα σε βόλτα για φωτογραφίες η στάση σε ένα πλάτωμα σε στροφή του δρόμου οδήγησε τα βήματά μου σε ένα ανηφορικό μονοπάτι- ξερό σχεδόν χώμα, αλλά με μυκητολογικά ευρήματα. Το δεύτερο μονοπάτι, ονειρικό και στρωτό... Ενδιαφέρον πολύ με τις πρώτες βροχές (σκέφτηκα) και σε μια κίνηση των ματιών προς τα κάτω, να !
 

δε φαινόταν σχεδόν, κάλυψη από χώμα

σαν φασκιωμένο μωρό

Και φρέσκο βωλιτάκι...

το Βελούχι από το μονοπάτι

 Ο μικρός καισαρικός μου με ενθουσίασε! Το κρουστό σώμα, το γαιώδες άρωμα, το λαμπερό και θερμό πορτοκαλί χρώμα του (κοκκινούσκα λέγεται στη Δ. Μακεδονία και ανάλογο όνομα του δίνουν και οι Πομάκοι στη Θράκη: τσερβενούσκα)

 Ένας και μοναδικός ψωμωμένος κανθαρίσκος (και δυο ουντεμανσιέλες)!

Το καλό μέρος από έναν ψιλοφαγωμένο ώριμο βωλίτη (προχτεσινό)
έγινε μικρά κομμάτια αποξηραμένα.

Τι μαγείρεμα με αυτά; Ομελέτα... αναγκαστικά.

*

Και λίγα χορταράκια

Ζωχοί και ραδίκια πικρά- και το παρακάτω άγνωστο. Τι να είναι;

Και μια αναπάντεχη συνάντηση αυτόν τον καιρό 

με μια ολοκόκκινη και αρκετά μεγάλη...

Fragaria vesca, ήτοι αγριοφράουλα

Πορφυρό

Χρώμα από τη μαρμελάδα δαμάσκηνο

το τσάτνεϊ δαμάσκηνο 

(γλυκόξινη-αλμυρή μαρμελάδα)

και το ζελέ κράνων ( με άγαρ-άγαρ).

\

Και μιας και χτες ήταν η φθινοπωρινή ισημερία- η πρεμιέρα του φθινοπώρου, ένα διαδικτυακό κέρασμα με "σαν μουσταλευριά", μια κρέμα από χυμό σταφυλιών.

η "μουσταλευριά"

το πριν: ο σταφυλοχυμός

ψησίματα

Καίει που καίει ο φούρνος, ας ψήσουμε...

με το χαρουπόμελο που φτιάξαμε, κουλουράκια 

χωρίς ζάχαρη (!), τραγανά, καθόλου σκληρά. 

Παραψήθηκαν λίγο (μέχρι να μάθω το νέο μου φούρνο...),
καμμία υποψία από την έντονη γεύση του χαρουπιού
(έχει ωριμάσει το χαρουπόμελο μετά από ένα μήνα;),
γεύση κακάο! Μου άρεσαν πολύ περισσότερο αυτή τη φορά!

 Το ξίδι με άρωμα βατόμουρο είναι έτοιμο ! 

Οξύ, αλλά και σφόδρα αρωματικό! Χρώμα πορφυρό...

 Με λίγα βατόμουρα από προηγούμενη βόλτα

γλυκό βατόμουρο : πολύ αρωματικό και γευστικό...

 Και ένα κεκάκι με καρότο, ροδάκινο και μήλο : 

ό,τι πρέπει για να συνοδεύσει το κατσικίσιο γάλα το βραδάκι...

 Τέλος, Χ.Π. στην - ξες εσύ !

Δε θυμάμαι αν την είδα την πρώτη μέρα, πάντως η πρώτη συνάντηση είχε μια παγωμάρα σχετική... 

Η διακόσμηση είναι λίγο περίεργη, λίγο ψυχεδελική, λίγο σαν την Πελοπόννησο 

με τσαχπινιά στους αριθμούς... χμ...